Jakie codzienne nawyki mogą powodować zaparcia?

Pewne czynniki związane ze stylem życia, takie jak stres i inne czynniki psychologiczne, mogą być odpowiedzialne za pojawienie się zaparć. Zaburzenia stresowe i zaparcia często występują razem. Badania wykazują wolniejsze tempo ruchu (tempo przemieszczania się pokarmów) przez okrężnicę u pacjentów odczuwających lęk (niepokój lub zmartwienie). Ale nie wiadomo, czy pierwszy pojawia się lęk, powodując zaparcia, czy jest odwrotnie.

Ta teoria powstała w celu wyjaśnienia związku między stresem a zaparciami i obejmuje jelitowy układ nerwowy oraz oś jelitowo-mózgową ^[6].

Ten jelitowy układ nerwowy lub inaczej „drugi mózg”, to nerwy wyściełające przewód pokarmowy. Nerwy te, składają się z miliona neuronów i kontrolują trawienie pożywienia. W stanie stresu lub lęku przerwanie połączenia na linii jelitowego układu nerwowego i mózgu ogranicza perystaltykę (prędkość przesuwania się pokarmu) przewodu pokarmowego, co prowadzi do zaparcia. Oznacza to nieprawidłowe działanie na linii jelito – mózg, która łączy działanie jelita z mózgiem ^[7].

Uważa się , że dysfunkcje na osi jelito – mózg pojawiają się w stresie i przy odczuwaniu lęku. Lęk może ograniczać funkcję mięśni gładkich jelit i wywoływać zaparcie.

Z drugiej strony, stres, z którym sobie nie radzimy może zostać „uwewnętrzniony” i doprowadzić do zakłóceń sygnałów wysyłanych pomiędzy jelitami a mózgiem. Te przykłady pokazują, że stres i niepokój zmniejszają tempo przemieszczania się jedzenia przez układ pokarmowy i powodują zaparcie. Problem na linii jelito – mózg może się również wiązać z zespołem jelita drażliwego ^[8].